Poznaj proste, ale skuteczne sposoby na odzwyczajenie dziecka od słodyczy. Ulubiony napój, kawałek ciasta, czekoladowy batonik czy rozpływające się w ustach lody to rzeczy uwielbiane zarówno przez osoby dorosłe, jak i najmłodszych. Należy jednak zdawać sobie sprawę z faktu, iż jedzenie zbyt dużej. Regularne spożywanie posiłków, dbanie, aby każdy dzień rozpoczynało śniadanie, a pomiędzy obiadem i kolacją były obecne przekąski – to sposób na eliminację słodyczy. Dziecko w trakcie zajęć szklonych potrzebuje dużo energii, żeby być efektywnym, a bez śniadania będzie głodne. To bardzo krótka droga do zjedzenia Co istotne, nawet gdy śpi u siebie, nie powinnaś reagować na każdy jego ruch czy popłakiwanie. Stosuj regułę dwóch minut – noworodek może popłakiwać przez sen, ale to wcale nie znaczy, że się wybudził. Odczekaj dwie minuty, zanim wyjmiesz go z łóżeczka do karmienia. 1. Nieprzemakalne podkłady. Jest to pierwszy i sprawdzony sposób, jak oduczyć dziecko sikać w nocy. Jednak należy pamiętać, że moczenie się zdarza się również tym maluchom, które już długi czas korzystają z nocnika lub toalety. Podkład świetnie zabezpieczy materac przed przemoknięciem i zniszczeniem. Dość często rodzice zauważają, że ich dziecko oddycha nie przez nos, ale przez usta. To jest norma lub patologia, ten artykuł pomoże ci to rozgryźć. Przyczyny oddychania przez usta u niemowląt. Zwykle człowiek oddycha przez nos. Część ustna gardła może również uczestniczyć w oddychaniu, ale nie jest to proces bardzo Stosowanie dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych zabezpiecza przed incydentami spłycenia oddechu i bezdechami przez utrzymywanie drożności w górnych drogach oddechowych. Urządzeniem do wykonywania CPAP jest pompa powietrzna, podłączona do specjalnej maski na twarz zakładanej na noc, pokrywającej nos albo nos i usta razem. Skutkiem oddychania przez usta mogą być m.in. infekcje górnych dróg oddechowych oraz przerost migdałków podniebiennych (może to prowadzić do powstania niedosłuchu), ślinienie się spowodowane nieprawidłową pozycją spoczynkową języka, wady wymowy, wady zgryzu, problemy z układem pokarmowym (odbijanie się, zmniejszone łaknienie Po pierwsze nie pozwól na to, aby biło czy gryzło. Przytrzymaj delikatnie, aby nie zrobić krzywdy za rączki i daj czas na uspokojenie się dziecku. Dajesz mu tym do zrozumienia, iż bicie czy gryzienie nie jest dobre, że nie zgadzasz się na to. Powiedz dziecku co czujesz gdy używa agresji. Wpływa to niekorzystnie na rysy twarzy – widoczna jest asymetria, która jest niemiło odbierana i przez otoczenie, i przez samo dziecko. Żeby nie doszło do tych wszystkich zniekształceń związanych z oddychaniem przez usta, musimy zadbać, aby dziecko nie przeziębiało się zbyt często, bowiem przyczyną oddychania przez usta są Będziemy marszczyć usta, jakbyśmy pili przez słomkę. Przez 4 sekundy będziemy powoli wydychać powietrze przez usta i poczujemy, jak żołądek delikatnie się kurczy. rozciągnięcie żebra. Rozciąganie żeber to kolejne przydatne ćwiczenie głębokiego oddychania, które pomaga rozszerzyć oddech do klatki piersiowej. DqLdJiz. Oddychanie torem ustnym może objawiać się u dzieci z wrodzoną lub nabytą hipotonią mięśni narządu żucia i twarzy. U dzieci w wieku przedszkolnym często obserwuje się nieprawidłowy tor oddychania - tor ustny. Przyczyny dysfunkcji oddychania są różne, a ich skutki mogą wpływać niekorzystnie na rozwój dziecka. Oddychanie jest jedną z podstawowych, złożonych czynności życiowych dzięki której dokonuje się wymiana gazowa zewnętrzna (pobieranie tlenu i wydychanie tlenku węgla). Prawidłowy sposób oddychania to typ piersiowo-brzuszny, podczas którego następuje równomierne rozszerzenie całej klatki piersiowej, wsparte pracą przepony. W trakcie aktu mówienia powietrze wdychane jest głównie ustami, a wydychane ustami lub nosem. Bardzo ważne jest oddychanie podczas snu i w spoczynku – prawidłowe oddychanie to wdech i wydech nosem z domkniętymi ustami, zwartymi zębami i językiem ułożonym na podniebieniu twardym. Jest to naturalny i najbardziej pożądany sposób oddychania. Spis treści: Oddychanie przez usta - przyczyny Oddychanie przez usta - skutki Dziecko oddycha ustami - co należy zrobić M jak mama: Jak wspierać rozwój mowy dziecka? Oddychanie przez usta - przyczyny Nos odgrywa bardzo ważną rolę w trakcie oddychania- ociepla i oczyszcza powietrze przedostające się do płuc. Częste infekcje kataralne, alergie, polipy w nosie, skrzywiona przegroda nosowa, obrzęk błon śluzowych w jamie nosowej, powiększone migdały podniebienne oraz trzeci migdał są częstymi przyczynami nieprawidłowego oddychania. W sytuacji gdy nos jest niedrożny, tor oddechowy zostaje zablokowany więc kompensacyjnie zaczynamy oddychać ustami. Czytaj: Domowe sposoby na katar: u dziecka, zatokowy, w ciąży Oddychanie torem ustnym może objawiać się u dzieci z wrodzoną lub nabytą hipotonią mięśni narządu żucia i twarzy, nieprawidłowościami w budowie aparatu artykulacyjnego - wadami zgryzu, skróconym wędzidełkiem podjęzykowym, podniebieniem gotyckim. Także u dzieci, które mają tendencje do nietypowych nawyków- w okresie przedszkolnym ssą kciuk, przetrzymują palce lub zabawki w ustach oraz zbyt długo są karmione butelką ze smoczkiem lub ssą smoczek. W zależności od czasu wystąpienia przyczyny, nieprawidłowy tor oddechowy może pojawiać się na każdym etapie rozwoju dziecka. Dlatego bardzo ważna jest obserwacja sposobu oddychania. Oddychanie przez usta - skutki Oddychanie torem ustnym jest niewątpliwie niekorzystne dla rozwoju i funkcjonowania dziecka. Nieogrzane i nieoczyszczone powietrze przedostające się do płuc może przyczyniać się do występowania infekcji górnych dróg oddechowych oraz osłabienia dziecka które śpi z rozchylonymi ustami mogą pojawiać się zaburzenia snu, co wtórnie skutkuje przewlekłym zmęczeniem, trudnościami w koncentracji uwagi. Dzieci z nieprawidłowym torem oddechowym często wydają się być bardziej męczliwe niż ich rówieśnicy, mniej aktywne i spostrzegawcze. Patologiczne oddychanie przez usta może wpływać niekorzystnie na rozwój układu oddechowego, klatki piersiowej oraz narządu żucia. Przy stale rozchylonych wargach oraz nieprawidłowej pozycji spoczynkowej języka (język leży płasko na dnie jamy ustnej) mięśnie twarzy pracują nieprawidłowo - dochodzi do obniżenia napięcia mięśnia okrężnego ust, mięśni policzków i żuchwy co wpływa na wygląd twarzy, budowę zgryzu oraz wystąpienie nadmiernego ślinienia się. Funkcjonalne nieprawidłowości mięśni twarzy i języka będące konsekwencją nieprawidłowego oddychania mogą przyczyniać się do trudności w rozwoju artykulacji oraz wystąpienia wad wymowy. Dziecko oddycha ustami - co należy zrobić Gdy zaobserwujemy u swojego dziecka, że często oddycha ustami podczas snu lub w spoczynku np. gdy słucha bajki - ma rozchylone usta, język ułożony płasko na dnie jamy ustnej lub wsunięty między siekacze należy jak najszybciej ustalić przyczynę. Skonsultować objawy z lekarzem pierwszego kontaktu lub laryngologiem, który sprawdzi drożność nosa i górne drogi oddechowe. Specjalistą, który także pomoże ocenić sposób oddychania, zaleci dodatkowe konsultacje w zależności od potrzeb i współwystępujących nieprawidłowości (np. z laryngologiem, fizjoterapeutą, ortodontą, neurologiem) oraz dobierze i poprowadzi odpowiednie ćwiczenia jest logopeda/neurologopeda. Należy pamiętać, że istotnym elementem terapii nieprawidłowego toru oddechowego jest usunięcie przyczyny, a także stałe monitorowanie drożności nosa i oddechu, który jak zostało wyżej wspomniane ma ogromne znaczenie dla rozwoju różnych funkcji u dziecka. Polecamy: Zaburzenia mowy u dzieci: dyslalia, afazja, giełkot i jąkanie [PORADNIK] Niemowlę śpi z otwartą buzią najczęściej wtedy, gdy ma katar. Czasem jednak otwarta buzia u dziecka podczas snu może być sygnałem pewnych zaburzeń lub chorób. Sprawdź, co zrobić, jeśli zaobserwujesz, że niemowlę śpi z otwartymi ustami. Jeśli niemowlę śpi z otwartą buzią, nie wpadaj w panikę. Otwarte usta u dziecka i nieprawidłowy tor oddychania (przez usta) w 80 proc. przypadków to problem nawykowy. Tylko w 20 proc. przypadków ma podłoże organiczne, czyli wynika z nieprawidłowości np. w budowie anatomicznej lub z procesu chorobowego. Być może twoje dziecko przyzwyczaiło się do oddychania przez usta. Nie zmienia to jednak faktu, że powinnaś swoje obserwacje skonsultować z lekarzem. Zaniedbanie tego problemu może mieć poważne skutki dla dziecka. Spis treści: Dlaczego dziecko śpi z otwartą buzią Skutki spania z otwartą buzią u dziecka Spanie z otwartą buzią u dziecka – co robić Dlaczego dziecko śpi z otwartą buzią Przyczyn takiego zjawiska może być wiele. Najczęściej niemowlę śpi z otwartą buzią z powodu: infekcji górnych dróg oddechowych przebiegających z katarem i obrzękiem śluzówki nosa, hipotonii (obniżonego napięcia) mięśni okolic ust od urodzenia, występowania tzw. parafunkcji: ssania pieluszki, smoczka, palca, policzka, wargi. Warto wiedzieć, że dzieci do 3-4 miesiąca życia nie mają odruchu oddychania przez usta. U dzieci powyżej 18. miesiąca życia spanie z otwartą buzią może być spowodowane tym, że dziecko nadal pije z butelki zamiast z kubeczka. U starszych dzieci można także podejrzewać następujące przyczyny spania z otwartą buzią: przerost trzeciego migdałka, astmę, skrzywioną przegrodę nosową, przewlekły nieżyt nosa, zaburzenia rozwojowe w obrębie jamy ustnej, przetrwały nawyk, np. ssanie kciuka, zbyt krótkie wędzidełko języka, alergię, polipy w nosie. Skutki spania z otwartą buzią u dziecka i stałego oddychania przez usta Długotrwałe oddychanie przez usta może pociągać za sobą szereg konsekwencji. Na pierwszy rzut oka u dziecka może być widać: tzw. twarz adenoidalną (otwarte usta, skrócenie górnej wargi, ospało-gapiowaty wyraz twarzy), częste ślinienie się, język ułożony na dnie jamy ustnej, wysuniętą i opuchniętą dolną wargę, bladość twarzy. Niestety spanie z otwartą buzią i stałe oddychanie przez usta niesie ze sobą poważniejsze konsekwencje. Należą do nich: zwężenie, cofnięcie i obniżenie żuchwy, brak zwarcia stawów skroniowo-żuchwowych, wady zgryzu oraz wady wymowy, próchnicę zębów, obniżenie napięcia mięśni policzków, żuchwy i warg, nawracające infekcje, stałe niedotlenienie mózgu, pogorszenie jakości snu i funkcjonowania za dnia. Poniżej film, na którym położna Edyta Brala tłumaczy, co może powodować, że niemowlę śpi z otwartą buzią, i jak postępować, gdy rodzice zaobserwują ten objaw. Ekspertka radzi też, kiedy należy skontaktować się z pediatrą. Spanie z otwartą buzią u dziecka – co robić Jeśli twoje dziecko stale śpi z otwartą buzią, koniecznie skonsultuj się z lekarzem, aby uniknąć konsekwencji, jakie powoduje ta nieprawidłowość. Pediatra może skierować dziecko do laryngologa, a starsze także do logopedy. Spanie z otwartą buzią, jeśli nie jest wynikiem kataru, samo nie ustąpi. Trzeba znaleźć jego przyczynę i ją zlikwidować lub ograniczyć jej skutki tak, aby dziecko mogło zacząć swobodnie oddychać przez nos. Zaniedbanie tego problemu może źle wpłynąć nie tylko na wygląd dziecka, jego wymowę, rozwój, ale i na zdrowie. Zobacz też: Kiedy dziecko przesypia całą noc Ile śpi niemowlę – normy Jak nauczyć dziecko spać w łóżeczku data publikacji: 05:58, data aktualizacji: 09:03 ten tekst przeczytasz w 4 minuty Seplenienie to często spotykana przypadłość. Jest najczęściej występującą wadą mowy na świecie. Inaczej nazywana jest sygmatyzmem, od łacińskiej nazwy: sigmatismus. Czym jest seplenienie? Jak się objawia? Jakie są jego typy? Poniżej przedstawiamy najważniejsze informacje o seplenieniu. KatarzynaBialasiewicz / iStock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Seplenienie – wokół problemu Seplenienie a rozwój dziecka Przyczyny seplenienia Co robić, gdy dziecko sepleni? Seplenienie – wokół problemu Seplenienie ma miejsce wtedy, gdy dana osoba nieprawidłowo wymawia głoski dentalizowane, czyli takie, w których wokalizacji dużą rolę odgrywa odpowiednie ułożenie zębów. Chodzi dokładnie o siekacze górne i dolne, które zbliżając się do siebie, umożliwiają właściwą wokalizację. Zalicza się tutaj takie głoski jak: s, z, c, dz (zaliczane do głosek szeregu syczącego), sz, ż, cz, dż (zalicza do głosek szeregu szumiącego), ś, ź, ć, dź (głosi szeregu ciszącego). Zaburzenie artykulacji może dotyczyć różnej ilości głosek. Poza wymienionymi, do głosek wokalizowanych nieprawidłowo zalicza się także: t, d, n, m, f oraz rzadziej inne głoski. Seplenienie można podzielić na dwa ogólne podtypy. Pierwszy to seplenienie wargowo-zębowe, drugi to seplenienie międzyzębowe. Seplenienie a rozwój dziecka W wieku około trzech lat dziecko powinno być już zdolne do prawidłowego i bezproblemowego wypowiadania takich głosek jak: s, z, c, dz. Często wypowiada je także w wersji zmiękczonej, infantylnej – jak w przykładzie: "śłonko" (zamiast właściwej wersji: "słonko"). Zmiękczony sposób wymawiania wyrazów nie musi świadczyć o wystąpieniu seplenienia lub innego typu niezdolności do prawidłowego wymawiania. Może ono wynikać ze sposobu pojmowania świata przez dziecko (infantylizacja nazw jako wyraz sympatii wobec tego, co oznaczają). W wieku około czterech lat dzieci zaczynają prawidłowo wymawiać te głoski, rezygnując także z ich okazyjnego zmiękczania. W wieku około 4,5 roku, dzieci zazwyczaj wymawiają głoski: sz, ż, cz, dż, czasem jeszcze w wersji lekko zmienionej, jako: s, z, c, dz, lub w wersji: ś, ź, ć, dź. Najpóźniej rozwija się u dzieci zdolność do prawidłowego wymawiania głosek: sz, ż, cz, dż. Do ich poprawnej wokalizacji konieczny jest swobodny, pionowy ruch języka. Jest to trudny do wykonania ruch dla małych dzieci. Język jest bowiem umięśniony w taki sposób, byśmy mogli nim swobodnie poruszać przede wszystkim na boki. Ważnym momentem w życiu dziecka, w którego czasie należy zwrócić uwagę na możliwość rozwoju lub zmiany typu seplenienia, jest moment wypadania zębów mlecznych i wyrastania zębów stałych. Zwykle następuje to w wieku około 8 lat. W tym okresie zmienia się uzębienie dziecka, co wpływa także na jego sposób wymawiania określonych głosek. Pojawić się mogą pewne nieprawidłowości, związane z wykorzystywaniem przez dziecko "przerw" pomiędzy zębami. Mianowicie dziecko może nabrać nawyków wpychania języka w luki po wypadniętych zębach lub pomiędzy dolną a górną szczękę. Oba zachowania mogą się z łatwością utrwalić i skutkować nieprawidłowym sposobem wymawiania określonych głosek. Przyczyny seplenienia Przyczyny wystąpienia seplenienia mogą być różnorodne. Do najczęstszych zalicza się nieprawidłowości w budowie określonych narządów mowy. Często seplenienie jest rezultatem niewłaściwego kształtu języka, zwłaszcza gdy język jest: zbyt gruby, zbyt duży, zbyt długi lub wędzidełko podjęzykowe jest niewłaściwej długości. Również język słabo umięśniony lub odwrotnie – nadmiernie napięte mięśnie języka uniemożliwiają prawidłową wokalizację. Także zniekształcenie zgryzu: zgryz otwarty, tyłozgrys lub przodozgryz, a także odmienne anomalie zębowe mogą skutkować seplenieniem. Rozszczep podniebienia oraz miękkie podniebienie mogą również powodować seplenienie (typu nosowego). Do odmiennej grupy zalicza się następujące źródła seplenienia: upośledzenie narządu słuchu (wówczas seplenienie jest rezultatem niepełnego odbioru dźwięków wokalizowanych przez inne osoby), przewlekłe, nieleczone lub często powracające choroby dotykające górnych części dróg oddechowych, naśladowanie niewłaściwych sposobów mówienia (na przykład gdy dziecko wychowywane jest przez osoby z zaburzeniami mowy, sepleniące), zbyt długi okres karmienia dziecka pokarmem podawanym z butelki, jak również wystąpienie odruchu ssania palca. Co robić, gdy dziecko sepleni? Jeśli twoje dziecko sepleni, wówczas nieunikniona będzie konsultacja z logopedą i zastosowanie odpowiedniej terapii. Logopeda oceni źródło problemów z seplenieniem oraz zbada prawidłowość budowy narządu mowy, zgryzu i języka. Na tej podstawie dobierze odpowiedni zestaw ćwiczeń, stymulujących nasze pociechy do rozwoju prawidłowych sposobów wymawiania określonych głosek. Ćwiczenia są zalecane do wykonywania zarówno w szkole, jak i w domu (w czasie wolnym mamy z jej dzieckiem), a także w trakcie specjalnym zajęć przewidzianych dla dzieci sepleniących. Część z tych ćwiczeń ma formę zabaw, stanowią więc dobry pretekst do spędzenia wolnego czasu z naszą pociechą. Systematycznie i dokładnie wykonywane ćwiczenia to najskuteczniejsze rozwiązanie dla sepleniącego dziecka. seplenienie Zaburzenie artykulacji mowa rozwój dziecka logopeda zęby mleczne uzębienie wady zgryzu roszczep podniebienia wady wymowy terapia logopedyczna Ćwiczenia logopedyczne logopedia Wady zgryzu i oddychanie przez usta. Jaki jest związek? Seplenienie, wada zgryzu, choroby dziąseł – to wszystko może mieć wspólną przyczynę. Zaskakującą, bo jest nią oddychanie przez usta. Sprawdź, dlaczego jeszcze... Agata Sadurska